Ne cabuk gelip catti ayrilik...Oysa ben daha ne cok seyler yasayacaktim seninle...
Paylasacaktim tüm yasadiklarimi.
Ne kadar hazirliksiz yakalandik ikimizde...
Sen bir daha dönmemek üzere yolculuga cikarken,
Arkanda biraktigin viraneden habersiz,
Yüregim yanginlarda, yokluguna alismaya calisiyor.
Biliyorum ki artik hic bir sey eskisi gibi olmayacak,
Hic bir sey doldumayacak senin boslugunu...
Anladim ki hayat bir zaman sonra sadece
Acilarla yogrulan ici buruk bir sevincmis...
Su kisacik ömrün kisaligini,
Ayriligin soguklugunu,
Hasretin atesini,
Yine giderken senden ögrendim.
Tipki hayata dair herseyi senden ögrendigim gibi,
Gidisin bile bir nasihat su solgun yüregime...
Güle güle adasim, canparem, hayatimin en güclü kadini...
Güle güle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder